ما یه همسایه داریم کفتر بازه، همیشه برا اینکه کفتراش بپرن براشون سنگ پرتاب

می کنه پرتاب این سنگها گاهی می خوره به پای کفتر بدبخت و تا اخر عمرش شل

میشه و یا اینکه می خوره توی سرش و بیچاره میمیره گاهی وقتا هم سنگها می

افته توی حیاط خونه ما.همسایه ما هم زبون خوش سرش نمیشه واقعا .امروز

برای برگذاری نشست تخصصی اشنایی با وبلاگ رفتم مدرسه امام تا از

نزدیک توی جریان روند کار قرار بگیرم. جلسه با حضور 2 نفر اغاز شد

؛خدایی خیلی خجالت کشیدم ،بلاخره بعد از نیم ساعت سرو کله برادران

خارجی پیدا شد .انگار غذا های ما ایرانیها توی سلولهای اونها هم ثاتیر

گذاشته و اونها هم هر جلسه ایی رو با نیم ساعت تاخیر شرکت می کنن

بگزریم. اواسط جلسه بود که یکی بهم زنگ زد ،از سالن زدم بیرون  تا

جواب تلفن رو بدم اواسط تماس بود که هلال حسین طوری از اهالی

پاراچنار  رو دیدم که داره با یکی صحبت می کنه رفتم نزدیک سلام کردم، 

در بتدایامنوبه جا نیاورد یا اینکه توقع نداشت منو اونجا ببینه ،از حرفاش

بوی گله می یومد .گفتم دارم برا محرم  برنامه ریزی می کنم برم پاراچنار

گفت :من مقدماتش رو اماده می کنم .گفتم: از اونجا چه خبر گفت :هفته

پیش توی راهه افغانستان به پاراچنار 7 نفر رو شهید کردن که6 نفر از اونها

رو سر بریدن (با مخلفات )و یه نفر رو به جرم اینکه حیفه چیزی حرومش

کنن، و یه ذره هم بیشتر لذت ببرن گذاشتنش وسط روستا .بزرگ وکوچیک زنو

بچه به جرم شیعه بودن سنگسارش کردن مثل همسایه ما  کفترو پروندن یهوی تنم

لرزید نکنه منم برم اونجا اینا از من خوششون بیاد و ....